آتش افروختن
حضو
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حضو. [ ح َض ْوْ ] ( ع مص ) آتش افروختن. ( تاج المصادر بیهقی ). افروختن آتش. ( مهذب الاسماء ). واشورانیدن آتش. ( دهار ). آتش فاشورانیدن. ( زوزنی ). کاویدن و زیر ورو کردن اخگرهای آتش فرومرده را. ( منتهی الارب ). حرکت دادن اخگرهای آتش را. ( آنندراج ).
کلمات دیگر: