محوطه‌ای آیینی و معمولاً مدور، محصور با چوب یا سنگ، مربوط به پیش‌ازتاریخ که گاه گرداگرد آن دیوار یا خندق و خاکریز وجود دارد
گردمان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گردمان. [ ] ( اِخ ) نام موضعی از شروان. ( آنندراج ) ( غیاث ).
فرهنگستان زبان و ادب
{henge, henge monument} [باستان شناسی] محوطه ای آیینی و معمولاً مدور، محصور با چوب یا سنگ، مربوط به پیش ازتاریخ که گاه گرداگرد آن دیوار یا خندق و خاکریز وجود دارد
کلمات دیگر: