دروغ ازمای

( دروغ آزمای ) دروغ آزما آزماینده دروغ دروغگو کذاب

( دروغ آزمای ) دروغ آزمای. [ دُ زْ / زِ ] ( نف مرکب ) دروغ آزما. آزماینده دروغ. دروغگو. کذاب :
نکوهیده باشد دروغ آزمای
سوی بندگان و بسوی خدای.به گفتار مرد دروغ آزمای
کسی بر تو از تو گرفتست جای.دروغ آزمای است چرخ بلند
تو دل را به گستاخی اندر مبند
مکن دوستی بادروغ آزمای
همان نیز با مرد ناپاک رای.زبانی که باشد بریده ز جای
از آن به که باشد دروغ آزمای.هر آن کس که باشد دروغ آزمای
نکوهیده باشد به نزد خدای.