پروتستان شاخه ای از مسیحیت است که مبانی آن نخستین بار توسط مارتین لوتر مطرح شد. پروتستان ها امروزه بیشتر در شمال اروپا و آمریکای شمالی سکونت دارند. پروتستان در لاتین به معنی معترض و مخالف سرسخت است و به این دلیل به پیروان مکتب دینی پروتستانیسم اطلاق می شود که آنها در مقابل شماری از قوانین کلیسای کاتولیک روم ایستادند.
اوگنو
پیوریتن ها
اخلاق پروتستانی و روح سرمایه داری
در سال ۱۵۲۹ شاهزاده های آلمانی طرفدار دو مکتب کلیسای روم و کلیسای لوتران در دومین جلسه معروف به «Diet of Speyer» گرد هم آمدند. فردیناند شاهزاده اتریش با کمک اکثریت کاتولیک موفق به اجرای طرحی شد که براساس آن هرگونه تغییرات 'دیگر' در قانون اساسی دینی ایالات ممنوع شد. همچنین طبق این طرح تمامی حقوق ملکی و امور عبادی در مناطق پروتستان به کاتولیک ها واگذار می شد، درحالی که پروتستان ها در ایالات کاتولیک از چنین حقی محروم بودند. شاهزاده های شش ایالت و چهارده شهر آزاد طرفدار کلیسای لوتران که توان وتو کردن این تصمیم را نداشتند، 'اعتراض نامه' معروف خود را تدوین کردند. آنها در ۱۹ آوریل این اعتراض نامه را به امپراتور کارل پنجم، برادر فردیناند، تقدیم کردند و با این اقدام لقب برجسته پروتستان را برای خود به ارمغان آوردند، که از آن زمان تا کنون بخش عمده ای از عالم مسیحیت را به خود جذب کرده است. در آغاز سده ۲۱ (میلادی) شمار پیروان مکتب پروتستانیسم به ۳۵۰میلیون نفر می رسید.
پروتستانیسم یکی از سه شاخهٔ اصلی مسیحیت است، که ریشه در اصلاح گرایی قرن ۱۶ دارد و پیروان آن از کلیسای کاتولیک روم یا ارتدکس شرقی پیروی نمی کنند. اصول اعتقادی فرقه های مذهبی پروتستان به طور قابل توجهی باهم متفاوت است، اما همهٔ آنها بر این تأکید دارند که در توضیح مسایل اعتقادی رهنمودهای انجیل در اولویت قرار دارد؛ رحمت الهی از طریق ایمان و نه از طریق اعمال توجیه می شود؛ و همین طور همه مؤمنان در مقام کشیش هستند.
مکتب پروتستان دستور العمل های خود را مستقیماً از کلام خدا استخراج می کند، و در عبادت نیز رابط آنها با خدا، که کمال بخشش است، تنها مسیح است؛ در حالی که پیروان کلیسای کاتولیک روم از تعالیم کلیسای خود پیروی می کنند، و در عبادت نیز از طریق توسل به مریم عذرا و قدیسان به راز و نیاز با مسیح می پردازند.سه اصل اساسی همهٔ شاخه های پروتستانیسم از این قرارند:
اوگنو
پیوریتن ها
اخلاق پروتستانی و روح سرمایه داری
در سال ۱۵۲۹ شاهزاده های آلمانی طرفدار دو مکتب کلیسای روم و کلیسای لوتران در دومین جلسه معروف به «Diet of Speyer» گرد هم آمدند. فردیناند شاهزاده اتریش با کمک اکثریت کاتولیک موفق به اجرای طرحی شد که براساس آن هرگونه تغییرات 'دیگر' در قانون اساسی دینی ایالات ممنوع شد. همچنین طبق این طرح تمامی حقوق ملکی و امور عبادی در مناطق پروتستان به کاتولیک ها واگذار می شد، درحالی که پروتستان ها در ایالات کاتولیک از چنین حقی محروم بودند. شاهزاده های شش ایالت و چهارده شهر آزاد طرفدار کلیسای لوتران که توان وتو کردن این تصمیم را نداشتند، 'اعتراض نامه' معروف خود را تدوین کردند. آنها در ۱۹ آوریل این اعتراض نامه را به امپراتور کارل پنجم، برادر فردیناند، تقدیم کردند و با این اقدام لقب برجسته پروتستان را برای خود به ارمغان آوردند، که از آن زمان تا کنون بخش عمده ای از عالم مسیحیت را به خود جذب کرده است. در آغاز سده ۲۱ (میلادی) شمار پیروان مکتب پروتستانیسم به ۳۵۰میلیون نفر می رسید.
پروتستانیسم یکی از سه شاخهٔ اصلی مسیحیت است، که ریشه در اصلاح گرایی قرن ۱۶ دارد و پیروان آن از کلیسای کاتولیک روم یا ارتدکس شرقی پیروی نمی کنند. اصول اعتقادی فرقه های مذهبی پروتستان به طور قابل توجهی باهم متفاوت است، اما همهٔ آنها بر این تأکید دارند که در توضیح مسایل اعتقادی رهنمودهای انجیل در اولویت قرار دارد؛ رحمت الهی از طریق ایمان و نه از طریق اعمال توجیه می شود؛ و همین طور همه مؤمنان در مقام کشیش هستند.
مکتب پروتستان دستور العمل های خود را مستقیماً از کلام خدا استخراج می کند، و در عبادت نیز رابط آنها با خدا، که کمال بخشش است، تنها مسیح است؛ در حالی که پیروان کلیسای کاتولیک روم از تعالیم کلیسای خود پیروی می کنند، و در عبادت نیز از طریق توسل به مریم عذرا و قدیسان به راز و نیاز با مسیح می پردازند.سه اصل اساسی همهٔ شاخه های پروتستانیسم از این قرارند:
wiki: پروتستانتیسم