کراسنویارسک (به روسی: Красноя́рск) نام شهری است که مرکز اداری سرزمین کراسنویارسک به حساب می آید.
کرمونا، ایتالیا.
هاربین، چین.
هایهه، چین.
شهر کراسنویارسک در کنار رود ینی سئی واقع شده و با جمعیت ۹۴۸٬۵۰۰ (برآورد ۲۰۰۹) سومین شهر بزرگ سیبری به شمار می رود. این شهر از ایستگاه های مهم در مسیر راه آهن سراسری سیبری و بزرگ ترین تولیدکننده آلومینیوم در روسیه است.
این شهر در ژوئیه ۱۶۲۸ به عنوان یک دژ بنیاد شد. لشکری که از سوی یک کازاک روس آندری دوبنسکوی رهبری می شد برای جلوگیری از حمله تاتارها در این محل که پیوندگاه دو رود کاچا و ینی سئی است دژی دفاعی ساخت. روس ها این دژ را کراسنی یار نامیدند که ترجمه ای از نام محلی آن به زبان یارین (از گویش های خاکاس) یعنی قیزیل چار (پرتگاه سرخ) است. زمانی که روستای کراسنی یار تبدیل به شهر شد نام آن نیز به کراسنویارسک دگرگون شد.
پیشرفت پرسرعت شهر نخست در میان سال های ۱۷۳۵ تا ۱۷۴۱ و با برپایی مسیر پستی مسکو حاصل شد. این مسیر پستی، کراسنویارسک را با شهرهای همسایه یعنی آچینک و کانسک و با بقیه روسیه پیوند داد. در دوره های بعد یافته شدن طلا در منطقه و ساخت راه آهن سراسری سیبری باعث رونق بیشتر کراسنویارسک شد.
کرمونا، ایتالیا.
هاربین، چین.
هایهه، چین.
شهر کراسنویارسک در کنار رود ینی سئی واقع شده و با جمعیت ۹۴۸٬۵۰۰ (برآورد ۲۰۰۹) سومین شهر بزرگ سیبری به شمار می رود. این شهر از ایستگاه های مهم در مسیر راه آهن سراسری سیبری و بزرگ ترین تولیدکننده آلومینیوم در روسیه است.
این شهر در ژوئیه ۱۶۲۸ به عنوان یک دژ بنیاد شد. لشکری که از سوی یک کازاک روس آندری دوبنسکوی رهبری می شد برای جلوگیری از حمله تاتارها در این محل که پیوندگاه دو رود کاچا و ینی سئی است دژی دفاعی ساخت. روس ها این دژ را کراسنی یار نامیدند که ترجمه ای از نام محلی آن به زبان یارین (از گویش های خاکاس) یعنی قیزیل چار (پرتگاه سرخ) است. زمانی که روستای کراسنی یار تبدیل به شهر شد نام آن نیز به کراسنویارسک دگرگون شد.
پیشرفت پرسرعت شهر نخست در میان سال های ۱۷۳۵ تا ۱۷۴۱ و با برپایی مسیر پستی مسکو حاصل شد. این مسیر پستی، کراسنویارسک را با شهرهای همسایه یعنی آچینک و کانسک و با بقیه روسیه پیوند داد. در دوره های بعد یافته شدن طلا در منطقه و ساخت راه آهن سراسری سیبری باعث رونق بیشتر کراسنویارسک شد.
wiki: کراسنویارسک