در جنگ و ستیز انداختن دو تن یا دو گروه را ٠
بهم برافکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بهم برافکندن. [ ب ِ هََ ب َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) در جنگ و ستیز انداختن دو تن یا دو گروه را :
بهمْشان برافکنده یکبارگی
همی تاخت تاقلبگه بارگی.
بهمْشان برافکنده یکبارگی
همی تاخت تاقلبگه بارگی.
اسدی.
کلمات دیگر: