کلمه جو
صفحه اصلی

الفبای فنیقی

دانشنامه عمومی

الفبای فنیقی درست تر از خط هیروگلیف مصریست. فنیقی ها (چهارده قرن پیش از میلاد مسیح) به گمان بسیار قوی، نخستین کسانی بودند که افتخار ساختن الفبای حقیقی را دارند؛ اختراعی که تحول عظیمی در خط ایجاد کرد چه الفبای یونانی و لاتین منتج از الفبای فنیقی است و از آنجا که الفبای سایر کشورهای اروپایی مشتق از این دو الفبا است، می توان گفت که خاستگاه خطوط ملل اروپایی فنیقی است. همچنین، به دست قوم آرامی الفبای فنیقی در مصر و مردم عرب و میانرودان تا هند بسط یافت و اصول آن بعدها با اختراع علایمی برای نشان دادن حروف مصوت به وسیلهٔ یونانیها کامل شد.
نیاسینایی
الفبای فنیقی
خط فنیقی چون به وجود آمد، سایر خطوط جز خط چینی را از قلمرو نویسندگی خارج کرد؛ چون کتابت با این خط بسیار آسان بود، به کار بستن آن توسعه زیاد یافت. در جنب پیشرفت خط سعی دیگری نیز به عمل آمد و آن توسعهٔ محل و مواد نویسندگی بود چه قبل از پیدایی کاغذ از سنگ و فلزات استفاده می کردند و غیر از سنگ و فلزات از پوست درختان و جانوران نیز استفاده می شد، ولی گرانی قیمت این دو پوست موجب شد که در مصرف آن صرفه جویی کنند و طریق صرفه جویی، یکی فشردگی در نوشته و دیگر استفاده از علائم اختصاری و دیگر تراش پوست و استفاده دوباره از آن بود.
قدیمی ترین نمونه های این الفبای فینیقی در شهر کوچک بولوس لبنان پیدا شده است که امروزه جبیل خوانده می شود. یونانی ها الفبای فینیقی را پذیرفتند و در آن تغییراتی دادند که الفبای یونانی (۱۰۰۰ سال پیش از میلاد) به وجود آمد. عقیده بر آن است که الفبای مذکور از خط اقوام سامی شمالی سرچشمه گرفته است.

پیشنهاد کاربران

مهمتر از خط فنیقی نام این قوم می باشد که مصریان آنان را fenchu با تلفظ فن چو می نامیده اند که به معنای نجاری و تجارت چوب می باشد. فن به زبان فارسی امروز به معنای تکنیک و چو همان چوب می باشد. نام این قوم در اصل و ریشه به خط و تلفظ لاتین به صورت زیر می باشد : po ni ki ion با تلفظ پو نیکی یون . پسوند ion نشانه اهلیت یا تعلق داشتن به یک سرزمین و یا پیرو یک نظام فکری می باشد. به عنوان مثال ساکنین شهر مِلت را مِلتیون و قوم نبات را نباتیون و پیروان حکمت مشاء و اشراق را به ترتیب مشائیون و اشراقیون لقب می دهند. پسوند های یون و یان هردو ریشه در زبان فارسی دارند و توسط یونایان اقتباس گردیده اند. پیشوند po با تلفظ پو ریشه در مصدر پوئیدن یا پویش دارد که به معنای جستجو کردن می باشد و niki با تلفظ نیکی که برای فارسی زبانان احتمالا کلمه ایست بسیار آشنا. لذا نام این قوم در اصل و ریشه فارسی می باشد و معنای آن " نیک جویان " یا پویندگان راه نیکویی است و این لقب توسط ایرانیان بر آن قوم نهاده شده است. ترجمه آن به صورت " فنیقیان " برای فارسی زبانان امروز تاحدودی گم راه کننده می باشد و گم راه کردن به معنی گم کردن راه یا ردپای تاریخ می باشد. یکی دیگر از خصوصیات آن قوم اعتقاد و باور آنان به تثلیث بوده است. el با تلفظ ال خدای پدر که بعدا توسط آرامیان به eli تبدیل شده و asherh با تلفظ آشیره ( شیر آغازین ) خدای مادر و baal با تلفظ باآل یا بعال خدای پسر. امروز جالب خواهد بود که بدانیم که ایرانیان آن قوم را با چه کلمه ای می نامیده اند ؟ پو نیکی یون ؟ یا اینکه خود آن قوم خودرا چگونه می نامیده اند؟


کلمات دیگر: