بهشت رو

بهشت روی در صفات خوبان ساده روی استعمال کنند ٠

بهشت رو. [ ب ِ هَِ ] ( ص مرکب ) بهشت روی. در صفات خوبان ساده روی استعمال کنند. ( آنندراج ). آسمانی روی. ( ناظم الاطباء ). زیباروی. که رویش در زیبائی چون بهشت باشد :
مرا بعشق ملامت مکن که عشق مرا
ز روی خوب تو گشت ای بهشت رو، آئین.بهشت روی من آن لعبت پری رخسار
که در بهشت نباشد به لطف او حوری.و رجوع به بهشتی رو و بهشت سیما شود.