آنکه نادان گرداند یا نسبت نادانی کند بسوی کسی
مسفه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مسفه. [ م ُ ف َه ْ ] ( ع ص ) واد مسفه ،رودبار پرآب. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مسفه. [ م ُ ف ِه ْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از اسفاه : طعام مسفه ؛ طعام که بسیار آب خوراند و تشنگی آورد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
مسفه. [ م ُ س َف ْ ف ِه ْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از تسفیه. آن که نادان گرداند یا نسبت نادانی کندبسوی کسی. ( از منتهی الارب ). و رجوع به تسفیه شود.
مسفه. [ م ُ ف ِه ْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از اسفاه : طعام مسفه ؛ طعام که بسیار آب خوراند و تشنگی آورد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
مسفه. [ م ُ س َف ْ ف ِه ْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از تسفیه. آن که نادان گرداند یا نسبت نادانی کندبسوی کسی. ( از منتهی الارب ). و رجوع به تسفیه شود.
مسفه . [ م ُ س َف ْ ف ِه ْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از تسفیه . آن که نادان گرداند یا نسبت نادانی کندبسوی کسی . (از منتهی الارب ). و رجوع به تسفیه شود.
مسفه . [ م ُ ف َه ْ ] (ع ص ) واد مسفه ،رودبار پرآب . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مسفه . [ م ُ ف ِه ْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از اسفاه : طعام مسفه ؛ طعام که بسیار آب خوراند و تشنگی آورد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: