نظام فاطمی

نظام فاطمی (زادهٔ ۱۳۱۰ آشتیان- درگذشتهٔ ۳۱ تیر ۱۳۷۳) کارگردان، فیلم نامه نویس، تهیه کننده، شاعر و ترانه سرای مرد اهل ایران بوده است.
اوستا کریم نوکرتیم (۱۳۵۳)
فاطمی در روستای «آهو» از توابع تفرش متولد شد. دوران کودکی را زیر نظر پدر فاضل، دقیق و تیزبین خود -علی اصغر خان فاطمی- سپری کرد و از مکتب وی فیض فراوان برد؛ سپس خود در سن شانزده سالگی رغبتی به شعر و شاعری پیدا نمود تا روزی بتواند برای کشور خود در هنر و ادبیات کاری انجام دهد و فخرآفرین باشد.
نظام فاطمی، علاقه بسیاری به ادبیات، تاریخ و نقاشی داشت؛ به همین سبب ادبیات را برگزید و در این رشته، از دانشگاه تهران فارغ التحصیل گشت. وی از سال ۱۳۳۰ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و بیش از سیصد و پنجاه ترانه ساخت که بیشتر آن ها از ترانه های موفق زمان خود به شمار می روند؛ از این دسته می توان ترانه های: «صدف» با صدای سیمین، «من و آینه»، «عیش و نوش»، «حاصل عشق»، «غروب دهکده»، «جام طلا» با صدای دلکش، «گل حسرت» با صدای ستار، «صدای آشنا» با صدای داریوش رفیعی و «گذشت عمر» با صدای پروین را نام برد.
فاطمی، علاوه بر شعر و شاعری در هنر نویسندگی هم دستی داشت و سال ها همکار صمیمی مطبوعات بود. وی در سال ۱۳۳۸ با نوشتن فیلمنامه «دوقلوها» فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد و فیلم «بیوه های خندان» نخستین فیلمی بود که علاوه بر فیلمنامه، کارگردانی آن را نیز بر عهده گرفت و از آن پس بیشتر به فعالیت در سینما پرداخت.