شاهراه حلقوی افغانستان

جاده حلقوی یا سرک حلقوی افغانستان راه تک باندهای است به طول حدود ۳۳۶۰ کیلومتر که ۱۶ ولایت افغانستان را به هم وصل می نماید. این بزرگ راه از کابل شروع شده پس از گذشتن از ولایات پروان، بغلان، سمنگان، بلخ، شبرغان، میمنه، بادغیس، هرات، فراه، هلمند، قندهار، غزنی و وردک به طور حلقوی دوباره به کابل می رسد.
وزارت فوائد عامه جمهوری اسلامی افغانستان
راه های افغانستان
جاده ابریشم
بیش از دو سوم جمعیت افغانستان در فاصله -حداقل- پنجاه کیلومتری این شاهراه زندگی می کنند.
کار نقشه برداری (سروی) سرک کابل-شبرغان از سال ۱۳۴۲ با همکاری اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سابق و شاهراه کابل-قندهار-هرات در سال ۱۳۳۶ با همکاری متخصصین ایالات متحده آمریکا آغاز گردید. کار هر دو جاده تحت اداره وزارت فوائد عامه و ارتش افغانستان انجام می گرفت. به علت همواری اراضی کابل الی هرات بجز بخش هایی از ولایت وردک کار اعمار جاده به سرعت پیش رفت، ولی به علت کوهستانی بودن مناطق شمال کابل الی مزارشریف و میمنه و هرات و همچنان بروز ناآرامی ها در افغانستان کار اعمار آن در دوره هایی متوقف ماند. در اوایل سال ۱۹۷۹ م یا ۱۳۵۸ طول مجموعی سرک های افغانستان به تقریباً ۱۸۵۰۰کیلومتر تخمین می شد، که۷۰۰۰ کیلومتر آن قیر و ۸۷۰۰ کیلومتر آن سرک های خاکی بود. این سرک ها ۲۴ ولایت را به هم وصل می نمود. تنها نیم این سرک ها به شکل سال تمام قابل استفاده بودند. علاوه برآن مخارج حفظ و مراقبتی بنابر موجودیت کموسایط نقلیه و سیستم ناموثر جمع آوری مالیات فوق العاده کم بود.
بازسازی جاده کابل-هرات از سال ۱۳۵۹–۱۳۸۱ به کلی به علت جنگ متوقف شد. جاده کابل-شبرغان در سال های ۱۳۶۰ توسط کارشناسان روسی دوباره آغاز یافت که عرض جاده کابل الی ولسوالی جبل سراج از ده متر به چهل متر افزایش یافت.