شاهنشاهی هخامنشی (کتاب). شاهنشاهی هخامنشی (به انگلیسی: The Persian Empire) نوشته جان مانوئل کوک به تاریخ ۱۹۸۳ است که توسط مرتضی ثاقب فر در سال ۱۳۸۳ به فارسی برگردانید
یشگفتار مترجم به بیان اهمیت راستگویی و بی طرفی در بیان حوادث تاریخی می پردازد. و بر این اساس به نقد نویسنده کتاب مانوئل کوک که اندیشمندی انگلیسی است و در آستانه قرن بیست و یکم زندگی می کند، می پردازد. پروفسور جان مانوئل کوک در جنگ جهانی دوم در یونان سرباز بوده و در آن جا شیفتگی بیش تری نسبت به یونان یافته است. سپس از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۴ مدیر مدرسه باستان شناسی بریتانیا در آتن شده و آن گاه از ۱۹۵۸تا ۱۹۷۶سمت استادی تاریخ و باستان شناسی را در دانشگاه بریستول بر عهده گرفته است. مترجم معتقد است که نویسنده شیفتگی خود نسبت به یونان را در کار علمی و تاریخ نگاری خود دخالت داده و به پیروی از سیاست اروپاییان در دو سده اخیر علاقه به یونان و دشنام به شرق را سر لوحه نوشته خود قرار داده است. از این رو به تحریف واقعیات، دست چین کردن بدترین تهمت های یونانیان به ایرانیان و نادیده گرفتن واقعیات دینی، اجتماعی و سیاسی جامعه ایران پرداخته است. یکی از طرفدارانه نویسنده در انتخاب منابع است. وی خود در بخش منابع به این نکته اشاره می کند: در این فصل منابع تاریخ هخامنشی به سه دسته تقسیم می شوند: دسته اول: عهد عتیق که آن را به دلیل مذهبی بودن، افسانه پردازی و بی اعتباری می داند.
دسته دوم: کتیبه های ایرانی که همه آن ها را تبلیغات و حتی دروغ و فاقد ارزش معرفی می کند.
دسته سوم: نوشته های یونانیان و در رأس آنان هرودوت که خود موضعی خصمانه نسبت به هخامنشیان داشته است، منبع اصلی او است و به نظر او ارزش مراجعه و استناد دارد.
یشگفتار مترجم به بیان اهمیت راستگویی و بی طرفی در بیان حوادث تاریخی می پردازد. و بر این اساس به نقد نویسنده کتاب مانوئل کوک که اندیشمندی انگلیسی است و در آستانه قرن بیست و یکم زندگی می کند، می پردازد. پروفسور جان مانوئل کوک در جنگ جهانی دوم در یونان سرباز بوده و در آن جا شیفتگی بیش تری نسبت به یونان یافته است. سپس از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۴ مدیر مدرسه باستان شناسی بریتانیا در آتن شده و آن گاه از ۱۹۵۸تا ۱۹۷۶سمت استادی تاریخ و باستان شناسی را در دانشگاه بریستول بر عهده گرفته است. مترجم معتقد است که نویسنده شیفتگی خود نسبت به یونان را در کار علمی و تاریخ نگاری خود دخالت داده و به پیروی از سیاست اروپاییان در دو سده اخیر علاقه به یونان و دشنام به شرق را سر لوحه نوشته خود قرار داده است. از این رو به تحریف واقعیات، دست چین کردن بدترین تهمت های یونانیان به ایرانیان و نادیده گرفتن واقعیات دینی، اجتماعی و سیاسی جامعه ایران پرداخته است. یکی از طرفدارانه نویسنده در انتخاب منابع است. وی خود در بخش منابع به این نکته اشاره می کند: در این فصل منابع تاریخ هخامنشی به سه دسته تقسیم می شوند: دسته اول: عهد عتیق که آن را به دلیل مذهبی بودن، افسانه پردازی و بی اعتباری می داند.
دسته دوم: کتیبه های ایرانی که همه آن ها را تبلیغات و حتی دروغ و فاقد ارزش معرفی می کند.
دسته سوم: نوشته های یونانیان و در رأس آنان هرودوت که خود موضعی خصمانه نسبت به هخامنشیان داشته است، منبع اصلی او است و به نظر او ارزش مراجعه و استناد دارد.
wiki: شاهنشاهی هخامنشی (کتاب)