تورع

۱- ( مصدر ) پرهیز کردندوری جستن( از کار بد ) . ۲ - ( اسم ) پارسایی پرهیز کاری . جمع : تورعات .

(تَ وَ رُّ ) [ ع . ] (مص ل . ) پرهیز کردن ، دوری جستن .

تورع. [ ت َ وَرْ رُ ] ( ع مص ) پرهیزکاری کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ). پرهیزکاری. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). پرهیزکردن از آن و بازماندن : تورع من کذا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و منه : و کان یتورع من کسوة الجدید لعیالة. ( ابن خلدون. از اقرب الموارد ).

۱. پرهیز کردن، پارسایی کردن، دوری کردن از کارهای بد.
۲. پاک دامنی، پارسایی، پرهیزکاری.