مستقید
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
آنکه زمام اختیار به دست دیگری دهد
لغت نامه دهخدا
مستقید. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استقادة. آنکه زمام اختیار به دست دیگری دهد. ( از منتهی الارب ). مطیع و فرمانبردار و رام. ( ناظم الاطباء ). || کشنده را کشتن فرمودن خواهنده از حاکم. ( از منتهی الارب ). رجوع به استقادة شود.
کلمات دیگر: