بستوه آینده
مستمل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مستمل . [ م ُ ت َ م ِل ل ] (ع ص ) نعت فاعلی از استملال . بستوه آینده . (از منتهی الارب ). بیزارشونده و ناراحت از کسی . (از اقرب الموارد). رجوع به استملال شود.
مستمل . [م ُ ت َ لِن ْ ] (ع ص ) مستملی . رجوع به مستملی شود.
مستمل. [م ُ ت َ لِن ْ ] ( ع ص ) مستملی. رجوع به مستملی شود.
مستمل. [ م ُ ت َ م ِل ل ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استملال. بستوه آینده. ( از منتهی الارب ). بیزارشونده و ناراحت از کسی. ( از اقرب الموارد ). رجوع به استملال شود.
مستمل. [ م ُ ت َ م ِل ل ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استملال. بستوه آینده. ( از منتهی الارب ). بیزارشونده و ناراحت از کسی. ( از اقرب الموارد ). رجوع به استملال شود.
کلمات دیگر: