کلمه جو
صفحه اصلی

بلنسیه

فرهنگ فارسی

شهری است شرقی اندلس . جویها و بستانهای بسیار دارد . شهری است از اندلس بر کرانه خلیج دریای روم نهاده و جائی با نعمت . از شهرهای مشهور اندلس در مشرق تدمیر و قرطبه . هوای آن بری و بحری است و دارای درختان و رودهای بسیار و به شهر خاکی شهرت دارد . رومیان بسال ۴۸۷ ق . بر آنجا مستولی شدند .

لغت نامه دهخدا

بلنسیة. [ ب َ ل َی َ ] (اِخ ) شهری است شرقی اندلس . جویها و بستانهای بسیار دارد. (از منتهی الارب ). شهری است از اندلس بر کرانه ٔ خلیج دریای روم نهاده و جائی بانعمت . (حدود العالم ). از شهرهای مشهور اندلس در مشرق تدمیر و قرطبه . هوای آن بری و بحری است و دارای درختان و رودهای بسیار، و به شهر خاکی (مدینةالتراب ) شهرت دارد. رومیان بسال 487 هَ . ق . بر آنجا مستولی شدند. (از معجم البلدان ) (از مراصد). والانس . و رجوع به والانس شود.


( بلنسیة ) بلنسیة. [ ب َ ل َی َ ] ( اِخ ) شهری است شرقی اندلس. جویها و بستانهای بسیار دارد. ( از منتهی الارب ). شهری است از اندلس بر کرانه خلیج دریای روم نهاده و جائی بانعمت. ( حدود العالم ). از شهرهای مشهور اندلس در مشرق تدمیر و قرطبه. هوای آن بری و بحری است و دارای درختان و رودهای بسیار، و به شهر خاکی ( مدینةالتراب ) شهرت دارد. رومیان بسال 487 هَ. ق. بر آنجا مستولی شدند. ( از معجم البلدان ) ( از مراصد ). والانس. و رجوع به والانس شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بَلَنْسیه ، یا والنسیا، ایالتی کهن و شهری در شرق اسپانیا، کنار دریای مدیترانه است.
این ایالت با ۲۵۵، ۲۳کم ۲ وسعت در ارتفاع ۱۲ تا ۶۴ متری از سطح دریا قرار دارد. در ۱۳۷۸ش /۱۹۹۹م جمعیت آن ۴۷۴، ۰۶۶، ۴ نفر بود که حدود ۸۰% آن در دشت ساحلی خلیج بلنسیه سکنی داشته اند. مرکبات ، برنج ، انگور، زیتون ، غلات ، میوه و سبزیجات از مهم ترین محصولات کشاورزی آن است . بلنسیه مرکز مستعدی برای پرورش دام و کرم ابریشم است . حریر، کاغذ، سفال ، مواد شیمیایی و چوبی ، منسوجات و ماشین آلات عمده ترین فرآورده های صنعتی آن به شمار می روند. این منطقه از معادن غنی آهن برخوردار است . در منابع کهن اسلامی از کشت زعفران در این منطقه گزارش شده است . بلنسیه در دوره تمدن اسلامی به سبب وجود شهرهای متعدد، تجارتی پررونق داشت و به دلیل رودهای پر آب ، آب و هوای معتدل ، گردشگاه ها و بوستان های سبز و خرمش به بهشت اندلس معروف بود.
پیشینه تاریخی
دیرینگی شهر بلنسیه به سده ۲ق م باز می گردد. پس از اینکه در اواخر سده نخست هجری ، سپاهیان اسلام بر این منطقه دست یافتند، به تدریج قبایل مختلف عرب ، سپاه مصر و شماری از بربرهای فاتح ، در آن جا سکنی گزیدند. این منطقه با برخورداری از موقع ممتاز به سبب کوه های بلند، پیوسته کانون آشوب و فتنه بر ضد دولت اموی بود. سرانجام در ۳۱۲ق /۹۲۴م عبدالرحمان سوم آتش عصیان را در شرق اندلس فرونشاند. از آن پس ، کارگزاران اموی زمام امور را در دست داشتند.
← در حکومت موالی عامری
(۱) ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ.(۲) علی ابن حزم ، جمهره انساب العرب ، بیروت ، ۱۴۰۳ق / ۱۹۸۳م .(۳) حیان بن حیان ، المقتبس ، به کوشش چالمتا و دیگران ، مادرید، ۱۹۷۹م .(۴) حیان بن حیان ، المقتبس ، به کوشش عبدالرحمان علی حجی ، بیروت ، ۱۹۶۵م .(۵) محمد ابن خطیب ، الاحاطه، قاهره ، ۱۹۵۵م .(۶) ابن خلدون ، العبر، به کوشش خلیل شحاده و سهیل زکار، بیروت ، ۱۹۸۱م .(۷) احمد ابن دلایی ، ترصیع الاخبار، به کوشش عبدالعزیز اهوانی ، مادرید، ۱۹۶۵م .(۸) احمد ابن عذاری ، البیان المغرب ، ج ، به کوشش کولن و لوی پرووانسال ، بیروت ، ۱۹۸۳م ، ج ، به کوشش احسان عباس ، بیروت ، ۱۹۶۷م .(۹) محمد ادریسی ، صفه المغرب و ارض السودان و مصر و الاندلس برگرفته از نزهه المشتاق ، به کوشش دوزی و دخویه ، لیدن ، ۱۸۶۴م .(۱۰) بطرس بستانی ، دائرهالمعارف ، بیروت ، ۱۹۵۶م بب.(۱۱) الحلل الموشیه، به کوشش سهیل زکار و عبدالقادر زمامه ، دارالبیضاء، ۱۳۹۹ق /۱۹۷۹م .(۱۲) محمد دمشقی ، نخبه الدهر، به کوشش مرن ، لایپزیگ ، ۱۹۲۳م .(۱۳) عبدالکریم سمعانی ، الانساب ، به کوشش عبدالله عمر بارودی ، بیروت ، ۱۴۰۸ق / ۱۹۸۸م .(۱۴) عبدالله زیری ، مذکرات ، به کوشش لوی پرووانسال ، قاهره ، ۱۹۵۵م .(۱۵) محمد عبدالله عنان ، دول الطوائف ، قاهره ، ۱۹۶۰م .(۱۶) محمد عبدالله عنان ، عصر المرابطین و الموحدین فی المغرب و الاندلس ، قاهره ، ۱۳۸۳-۱۳۸۴ق .(۱۷) محمد عبدالله عنان ، نهایه الاندلس ، قاهره ، ۱۹۶۶م .(۱۸) زکریا قزوینی ، آثار البلاد، بیروت ، ۱۹۸۴م .(۱۹) احمد مقری ، نفح الطیب ، به کوشش احسان عباس ، بیروت ، ۱۳۸۸ق .(۲۰) یاقوت ، بلدان .(۲۱) احمد یعقوبی ، «البلدان »، همراه الاعلاق النفیسه ابن رسته ، به کوشش دخویه ، لیدن ، ۱۸۹۱م .(۲۱) Britannica، ۲۰۰۳.(۲۱) Collier's Encyclopedia، London، ۱۹۸۶.(۲۱) The Columbia Encyclopedia، New York/London، ۱۹۶۳.(۲۱) Encarta، ۲۰۰۳.


کلمات دیگر: