اگر و تنها اگر

↔⇔≡
ادات منطقی
ترکیب دوشرطی
اگر و تنها اگر کلمه ربط در گزاره های دوشرطی در منطق است که دو گزاره را به هم پیوند می دهد. به این ترتیب دو گزاره شرطی به وجود می آورد چنان که مقدم و تالی یکی از آن ها به ترتیب، تالی و مقدم دیگری است. یک گزاره دو شرطی درست است اگر و تنها اگر هر دو گزاره تشکیل دهنده آن دارای ارزش صدق یکسان باشند یعنی این که یا هر دو درست باشند یا هر دو نادرست. در غیر این صورت گزاره دو شرطی نادرست است.
در این جدول الف مقدم و ب دو گزاره در نظر گرفته شده است. الف ↔ ب گزاره دوشرطی «الف اگر و تنها اگر ب» است. اگر 'د' به معنی 'درست' یا 'راستگو' و 'ن' به معنی 'نادرست' یا 'دروغگو' باشد٬ آن گاه جدول صدق برای جملات دوشرطی به اسن صورت است:
در نوشتن نمادهای منطقی مختلفی برای نمایش دوشرطی (به جای عبارت «اگر و تنها اگر») به کار می روند این نمادها شامل «الف ↔ ب» ،«الف ⇔ ب»، «الف ≡ ب» هستند و که «الف اگر و تنها اگر ب» یا «الف اگر و فقط اگر ب» خوانده می شوند. همچنین «الف ↔ ب» را می توان به صورت «الف شرط لازم و کافی ب است» یا «ب شرط لازم و کافی الف است» خواند.