مختصات: ۰°۴۰′ جنوبی ۹۰°۳۳′ غربی / ۰.۶۶۷° جنوبی ۹۰.۵۵۰° غربی / -0.667; -90.550
جزایر گالاپاگوس گروه-جزیرهای آتشفشانی در اقیانوس آرام، در ۹۲۶ کیلومتری غرب اکوادور می باشد. این گروه-جزیره بر روی خط استوا قرار گرفته و از لحاظ جغرافیای سیاسی بخشی از اکوادور محسوب می شود. جزایر گالاپاگوس و آبهای اطراف آن یکی از استان های اکوادور و همچنین یک پارک ملی و یک منطقه محافظت شده دریایی را تشکیل می دهند. زبان رسمی در این جزایر اسپانیولی است و جمعیت آنها کمی بیش از ۲۵٬۰۰۰ نفر می باشد.
شهرت این جزایر بخاطر گونه های جانوری و گیاهی منحصر بفردی است که در این جزایر یافت می شوند. این گونه ها توسط چارلز داروین و طی سفر دریایی بیگل (بر عرشه کشتی بریتانیائی به همین نام متعلق به نیروی دریایی سلطنتی) مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات و نمونه برداری های وی در طول این سفر نقش اصلی را در شکل گیری نظریه مشهور داروین به نام تکامل بوسیله انتخاب طبیعی بوده است.
اولین ورود ثبت شده به این جزایر مربوط به سال ۱۵۳۵ میلادی و زمانی است که یک کشیش اهل دومینیکن بنام فری توماس دو برلانگا برای حل یک اختلاف ما بین فرانسیسکو پیزارو و افسران تحت فرمانش به پرو رفت. دوبرلانگا در ابتدا مسیر خود را گم کرد ولی در نهایت به مناطق تحت سیطره اسپانیا بازگشت و وضعیت جزایر و موجودات زنده ساکن آنها را برای دیگران توصیف کرد. اولین نقشه این جزایر بوسیله آمبروس کولی در سال ۱۶۸۴ ترسیم شد. او که دزدی دریایی بود، از نام دوستان خود و یک نجیب زاده انگلیسی که به آنها کمک می کرد، برای نامگذاری جزایر استفاده کرد. در حال حاضر دولت اکوادور از نامهای اسپانیایی برای نامگذاری اکثر آنها استفاده می کند. هرچند با وجود داشتن نام های رسمی، بسیاری افراد، مخصوصاً دانشمندان، همچنان از نام های قدیمی انگلیسی که نام های مورد استفاده توسط چارلز داروین بوده اند، استفاده می کنند.
این جزیره ها به عنوان یکی از میراث جهانی توسط سازمان یونسکو انتخاب شده اند.
جزایر گالاپاگوس گروه-جزیرهای آتشفشانی در اقیانوس آرام، در ۹۲۶ کیلومتری غرب اکوادور می باشد. این گروه-جزیره بر روی خط استوا قرار گرفته و از لحاظ جغرافیای سیاسی بخشی از اکوادور محسوب می شود. جزایر گالاپاگوس و آبهای اطراف آن یکی از استان های اکوادور و همچنین یک پارک ملی و یک منطقه محافظت شده دریایی را تشکیل می دهند. زبان رسمی در این جزایر اسپانیولی است و جمعیت آنها کمی بیش از ۲۵٬۰۰۰ نفر می باشد.
شهرت این جزایر بخاطر گونه های جانوری و گیاهی منحصر بفردی است که در این جزایر یافت می شوند. این گونه ها توسط چارلز داروین و طی سفر دریایی بیگل (بر عرشه کشتی بریتانیائی به همین نام متعلق به نیروی دریایی سلطنتی) مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات و نمونه برداری های وی در طول این سفر نقش اصلی را در شکل گیری نظریه مشهور داروین به نام تکامل بوسیله انتخاب طبیعی بوده است.
اولین ورود ثبت شده به این جزایر مربوط به سال ۱۵۳۵ میلادی و زمانی است که یک کشیش اهل دومینیکن بنام فری توماس دو برلانگا برای حل یک اختلاف ما بین فرانسیسکو پیزارو و افسران تحت فرمانش به پرو رفت. دوبرلانگا در ابتدا مسیر خود را گم کرد ولی در نهایت به مناطق تحت سیطره اسپانیا بازگشت و وضعیت جزایر و موجودات زنده ساکن آنها را برای دیگران توصیف کرد. اولین نقشه این جزایر بوسیله آمبروس کولی در سال ۱۶۸۴ ترسیم شد. او که دزدی دریایی بود، از نام دوستان خود و یک نجیب زاده انگلیسی که به آنها کمک می کرد، برای نامگذاری جزایر استفاده کرد. در حال حاضر دولت اکوادور از نامهای اسپانیایی برای نامگذاری اکثر آنها استفاده می کند. هرچند با وجود داشتن نام های رسمی، بسیاری افراد، مخصوصاً دانشمندان، همچنان از نام های قدیمی انگلیسی که نام های مورد استفاده توسط چارلز داروین بوده اند، استفاده می کنند.
این جزیره ها به عنوان یکی از میراث جهانی توسط سازمان یونسکو انتخاب شده اند.
wiki: مجمع الجزایری آتشفشانی است در ۹۷۲ کیلومتری اکوادر در اقیانوس آرام.
۲. گالاپاگوس دهستانی در استان گوادالاخارای اسپانیا است.
۳. گالاپاگوس (رمان) - رمانی علمی تخیلی اثر کورت ونه گات که بخش هایی از آن در جزایر گالاپاگوس می گذرد.
۲. گالاپاگوس دهستانی در استان گوادالاخارای اسپانیا است.
۳. گالاپاگوس (رمان) - رمانی علمی تخیلی اثر کورت ونه گات که بخش هایی از آن در جزایر گالاپاگوس می گذرد.
wiki: گالاپاگوس (ابهام زدایی)