مالک و خداوند خراس
خراس بان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خراس بان. [ خ َ ] ( اِ مرکب ) مالک و خداوند خراس. ( ناظم الاطباء ) : همچنانکه گردون کشان و خراس بانان جایگاه گردش چوب گردون را و میل خراس را بروغن چرب کنند تا حرکت آن به نرمی بود. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
فرهنگ عمید
آسیابان.
کلمات دیگر: