حال گردان

( صفت ) ۱ - تغییر حال دهنده . ۲ - محول الاحوال خدا .

حال گردان. [ گ َ ] ( نف مرکب ) نعت فاعلی از حال گرداندن. گرداننده و تغییردهنده حالها. || محوّل الأحوال. نعتی از نعوت خدای تعالی :
من نگویم که جز خدای کسی
حال گردان و غیب دان باشد.خاقانی امید را مکن قطع
از فضل خدای حال گردان.حال گردان تویی بهر سانی
نیست کس جز تو حال گردانی .حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب
جمله میداند خدای حال گردان غم مخور.

گردانندۀ حال، تغییردهندۀ حال و وضع.