کلمه جو
صفحه اصلی

باد پروا

فرهنگ فارسی

خانه را گویند که باد گیر داشته باشد

لغت نامه دهخدا

بادپروا. [ پ َرْ ] ( اِ مرکب ) خانه ای را گویند که بادگیر داشته باشد. ( برهان ) ( هفت قلزم ) ( فرهنگ سروری ) ( جهانگیری ) ( غیاث ). خانه ای را گویند که بادگیر داشته باشد که باددر آن آید و آنرا بادخوان و بادخن و بادخون گویند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). رجوع به بادخوان ، بادخن و بادخون شود. || گذرگاه باد و روزنی که بجهت آمدن باد گذارند. ( برهان ). خاقانی گوید :
ز خط استوا و خط محور
ملک را تا صلیب آید هویدا
ز تثلیثی کجا سعد فلک راست
به تربیع صلیب بادپروا.
( از جهانگیری ).
|| ( ص مرکب ) بی تفاوت یعنی شخصی که پیش او همه چیز مساوی باشد. ( برهان ). رجوع به ناظم الاطباء شود.

فرهنگ عمید

۱. دریچه.
۲. بادگیر، بادخن.
۳. اتاقی دارای بادگیر.


کلمات دیگر: