چراننده

( اسم ) کسی که حیوان علفخوار را در چراگاه بچرا وا دارد.
شبان . چوپان

چراننده. [ چ َ ن َن ْ دَ / دِ ] ( نف ) شبان. چوپان. راعی. ( منتهی الارب ). آنکه ستوران یا گوسپندان و غیره را چراند. آن کس که حیوانات یا طیور اهلی را بچرا برد :
چماننده چرمه هنگام گرد
چراننده کرکس اندر نبرد.سپه دشمن او را رمه ای دان که در او
نه چراننده شبانست نه ره جوی نهاز.

کسی که حیوان علف خوار را در چراگاه گردش دهد تا چرا کند.

گِلُو