۱. = چشیدن
۲. خوردن: حرامت بُوَد نان آن کس چشید / که چون سفره ابرو به هم درکشید (سعدی۱: ۱۲۳ ).
۲. خوردن: حرامت بُوَد نان آن کس چشید / که چون سفره ابرو به هم درکشید (سعدی۱: ۱۲۳ ).
تکیه ای: bečešâ
طاری: vâščišd
طامه ای: boyčišâ
طرقی: vâščišâ
کشه ای: vâščišâ
نطنزی: vâščišt / baščišâ