خپه

خفه
۱ - ( صفت ) آنکه دچار خفگی شده گلو فشرده ۲ ٠ - ( اسم ) فشردگی گلو .

خپه. [ خ َ پ َ / پ ِ ] ( ص ، اِ ) خپک. ( از جهانگیری ). فشردن گلو . ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) :
چو این پیل شد خسته در دام او
سواران خپه در خم خام او.دهر گردنده بدین پیسه رسن پورا
خپه خواهدت همی کرد خبرداری.خپه گشتم دهن و حلق فزونست چو نای
وز سر ناله سما نیز چو نایید همه.به آب اندر خپه گشتن چو ماهی.|| نوعی بیماری است و عربان آنرا خُناق میگویند. ( یادداشت بخط مؤلف ).

= خبک