۱- ( صفت ) پاک درون پاک باطن. ۲- ( اسم ) جان پاک .
پاک جان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پاک جان. ( ص مرکب ) پاکدرون. پاک باطن :
شیخ را گفتا بگو ای پاک جان
تا جوانمردی چه باشد در جهان.
خداوند ما را ز کس بیم نیست
مگر ز آفریننده ٔپاک جان.
شیخ را گفتا بگو ای پاک جان
تا جوانمردی چه باشد در جهان.
عطار.
|| جان ِ پاک : خداوند ما را ز کس بیم نیست
مگر ز آفریننده ٔپاک جان.
فرخی.
فرهنگ عمید
دارای جان پاک، دارای روان پاک، پاک نهاد، پاک باطن.
کلمات دیگر: