با یکدیگر بیرون شدن بجنگ . بیرون آمدن دو حریف از جماعت خود برای جنگ .
تبارز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تبارز. [ ت َ رُ ] ( ع مص ) با یکدیگر بیرون شدن بجنگ. ( زوزنی ). بیرون آمدن دو حریف از جماعت خود برای جنگ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( از ناظم الاطباء ). بر روی یکدیگر برون شدن بجنگ. ( آنندراج ).
فرهنگ عمید
مبارزه کردن، نبرد کردن.
کلمات دیگر: