نهاله گه

( اسم ) ۱ - کمینگاه صیاد. ۲ - شکار گاه (( بکوه برشد و اندر نهاله گه بنشست خدنگ پیش بزه کرده نیم چرخ بچنگ . ) )

نهاله گه. [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) نهاله گاه. رجوع به نهاله و نهاله گاه شود :
آن گرد یل نگر که به تیر و سنان گرفت
اندر نهاله گه بدل آهوان هژبر.از پی خدمت تو تا تو ملک صید کنی
به نهاله گه تو راند نخجیر پلنگ.به کوه برشد و اندر نهاله گه بنشست
خدنگ پیش بزه کردو نیم چرخ به چنگ .نهاله گه شیر آهو چریده
گذرگاه شاهین کبوتر گرفته.

= نهاله گاه: به کوه برشد و اندر نهاله گه بنشست / فیلک پیش بزه کرده نیم چرخ به چنگ (فرخی: ۲۰۶ ).