بر گذر

عابر گذرنده .

برگذر. [ ب َ گ ُ ذَ ] ( ص مرکب ) عابر. گذرنده. غیرساکن. نماندنی. غیرجاوید. مقابل جاوید :
نزاید بجز خاک را جانور
سرای سپنجی ست و ما برگذر.کنم آفرین بر جهان سربسر
که او را ندیدم بجز برگذر.گر آید به زشتی گمانی مبر
که این مرزبانی بود برگذر.که آنست جاوید و این برگذر
تو از آز پرهیز و انده مخور.و رجوع به برگذار شود.