کلمه جو
صفحه اصلی

اختبال

فرهنگ فارسی

ثابت نماندن در جائی که پای نهاده است

لغت نامه دهخدا

اختبال. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) ثابت نماندن در جائی که پای نهاده است. || اختبال حزن کسی را؛ دیوانه کردن اندوه او را. تباه شدن خرد از اندوه. گم کردن خرد. ( زوزنی ). تباه خرد گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). تخبیل. || ناقص گردانیدن. ( زوزنی ). نقصان عضوی کردن. ( آنندراج ).


کلمات دیگر: