( بر آماسیدن ) تورم منتفخ گردیدن .
بر اماسیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( برآماسیدن ) برآماسیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) آماسیدن. تورم. ( المصادر زوزنی ). انتفاخ. منتفخ گردیدن. احطوطاء. ( یادداشت مؤلف ). ورم کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) :
می خورم تا چو نار بشکافم
می خورم تا چو خی برآماسم.
نیاساید شب و روز و برآماسد چو سندانها.
می خورم تا چو نار بشکافم
می خورم تا چو خی برآماسم.
ابوشکور.
بقول ماه دی آبی که ساکن باشد و لاغرنیاساید شب و روز و برآماسد چو سندانها.
ناصرخسرو.
برطمة؛ برآماسیدن از خشم. ( منتهی الارب ). رجوع به آماسیدن شود.کلمات دیگر: