کنستانتین هشتم

کنستانتین هشم(به یونانی: Κωνσταντίνος Η΄, Kōnstantinos VIII) (به انگلیسی: Constantine VIII) (زادهٔ ۹۶۰ یا ۹۶۱ — درگذشتهٔ ۱۲ نوامبر ۱۰۲۸) امپراتور بیزانس به طور مشترک با برادرش باسیل دوم از حئوئ ۹۶۲ تا ۱۰۲۵ و پس از مرگ او به تنهایی از ۱۰۲۵ تا هنگام مرگش در ۱۰۲۸ بود.
Wayne G. Sayles. Ancient coin collecting V: the Romaion-Byzantine culture. F+W Media, Inc, 1998, ISBN 0-87341-637-6. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۱۴ فوریه ۲۰۱۱).
امپراتور و اگوستوس بیزانس
کنستانتین هشتم پسر رومانوس دوم بود که در ۹۶۱ یا ۹۶۲ به امپراتوری مشترک با پدر و برادرش منصوب شد. با این حال پس از مرگ زودهنگام رومانوس دوم در ۹۶۳، امپراتوری به فرمانده ای بیزانسی به نام نیکه فوروس فوکاس رسید که نام نیکه فوروس دوم بر تخت نشست. او سپس با تئوفانو، بیوهٔ رومانوس دوم ازدواج کرد و به پدرخواندگی فرزندان او رسید. با این حال نیکه فوروس تنها در ظاهر آن دو را به فرزندخواندگی خود پذیرفته بود و تئوفانو به امید بازگرداندن پسرانش به قدرت با همدستی ژان تزیمیسکس، برادرزادهٔ نیکه فوروس او را به قتل رساند. با این حال ژان برای رهایی خودش تئوفانو را عامل اصلی این آدمکشی معرفی و او را تبعید نمود. ژان سپس با عنوان ژان یکم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
با مرگ ژان یکم در ۹۷۶ سرانجام باسیل دوم و کنستانتین هشتم به امپراتوری رسیدند، با این حال کنستانتین علاقه مند به خوشگذرانی بود و ادارهٔ تمامی امور در دستان باسیل قرار داشت. باسیل به مدت نیم قرن بر امپراتوری بیزانس فرمان راند و تاریخ نگاران از او با عنوان بزرگترین فرمانروای قرون وسطی یاد می کنند.

کُنْستانْتین هشتم (ح ۹۶۰-۱۰۲۸م)(Constantine VIII)
امپراتور بیزانس. از ۹۷۶م تا ۱۰۲۵م همراه با برادرش، باسیلیوس دوم، و از ۱۰۲۵م تا ۱۰۲۸م به تنهایی بر بیزانس فرمانروایی کرد. کنستانتین هشتم فردی خوش گذران بود و به همین علت ادارۀ امور امپراتوری به دست دیگران افتاد. فرزند ذکور نداشت و، در بستر مرگ، زوئه، دختر دومش، را به ولیعهدی انتخاب کرد و از او خواست با رومانوس سوم آرگوروس، فرمانروای قسطنطنیه، ازدواج کند.