منسوب به سواد که اصلا نام عراق است
سوادی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سوادی. [ س َ ] ( ص نسبی ) مقابل بَدَوی. ( یادداشت بخط مؤلف ).
سوادی. [ س َ ] ( ص نسبی ) منسوب به سواد که اصلاً نام عراق است. ( الانساب سمعانی ) ( لباب الانساب ).
سوادی. [ س َ ] ( ص نسبی ) منسوب به سواد که اصلاً نام عراق است. ( الانساب سمعانی ) ( لباب الانساب ).
سوادی . [ س َ ] (ص نسبی ) مقابل بَدَوی . (یادداشت بخط مؤلف ).
سوادی . [ س َ ] (ص نسبی ) منسوب به سواد که اصلاً نام عراق است . (الانساب سمعانی ) (لباب الانساب ).
کلمات دیگر: