پست مقل عکی
عکی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عکی . [ ع َک ْی ْ ] (ع مص ) درشت کردن بستنگاه ازار را. (از منتهی الارب ). جای گره بستن ازار را درشت کردن . (از اقرب الموارد). || مردن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
عکی . [ ع ُک ْ کا ] (ع اِ) پست مقل . (منتهی الارب ). عَکی . (اقرب الموارد).
عکی. [ ع َک ْی ْ ] ( ع مص ) درشت کردن بستنگاه ازار را. ( از منتهی الارب ). جای گره بستن ازار را درشت کردن. ( از اقرب الموارد ). || مردن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
عکی. [ ع َک ْ کا ] ( ع اِ ) گویند: ائتزر فلان ازرة عک وک ، و ازرة عکی ؛ یعنی فروهشت هر دو طرف شلوار را و فراهم آورد تمامه آنرا. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عَک شود.
عکی. [ ع َ کی ی ] ( ع ص ، اِ ) شیر بی آمیغ. || شیر گوسپند بر یکدیگر دوشیده دفزک شده. || مشک شیر. ( منتهی الارب ). || پست و سویق مقل. ( از اقرب الموارد ). عُکّی ̍. ( منتهی الارب ).
عکی. [ ع َک ْ کی ] ( ص نسبی ) منسوب به عک بن عدنان ، برادر معدبن عدنان. و نیز منسوب به عکا و یا عکة که شهری است در شام. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عکی. [ ع َ کا / ع ُ کَن ْ ]( ع اِ ) ج ِ عُکوة. ( منتهی الارب ). رجوع به عکوة شود.
عکی. [ ع ُک ْ کا ] ( ع اِ ) پست مقل. ( منتهی الارب ). عَکی. ( اقرب الموارد ).
عکی. [ ع َک ْ کا ] ( ع اِ ) گویند: ائتزر فلان ازرة عک وک ، و ازرة عکی ؛ یعنی فروهشت هر دو طرف شلوار را و فراهم آورد تمامه آنرا. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عَک شود.
عکی. [ ع َ کی ی ] ( ع ص ، اِ ) شیر بی آمیغ. || شیر گوسپند بر یکدیگر دوشیده دفزک شده. || مشک شیر. ( منتهی الارب ). || پست و سویق مقل. ( از اقرب الموارد ). عُکّی ̍. ( منتهی الارب ).
عکی. [ ع َک ْ کی ] ( ص نسبی ) منسوب به عک بن عدنان ، برادر معدبن عدنان. و نیز منسوب به عکا و یا عکة که شهری است در شام. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عکی. [ ع َ کا / ع ُ کَن ْ ]( ع اِ ) ج ِ عُکوة. ( منتهی الارب ). رجوع به عکوة شود.
عکی. [ ع ُک ْ کا ] ( ع اِ ) پست مقل. ( منتهی الارب ). عَکی. ( اقرب الموارد ).
عکی . [ ع َ کا / ع ُ کَن ْ ](ع اِ) ج ِ عُکوة. (منتهی الارب ). رجوع به عکوة شود.
عکی . [ ع َ کی ی ] (ع ص ، اِ) شیر بی آمیغ. || شیر گوسپند بر یکدیگر دوشیده دفزک شده . || مشک شیر. (منتهی الارب ). || پست و سویق مقل . (از اقرب الموارد). عُکّی ̍. (منتهی الارب ).
عکی . [ ع َک ْ کا ] (ع اِ) گویند: ائتزر فلان ازرة عک وک ، و ازرة عکی ؛ یعنی فروهشت هر دو طرف شلوار را و فراهم آورد تمامه ٔ آنرا. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به عَک ّ شود.
عکی . [ ع َک ْ کی ] (ص نسبی ) منسوب به عک بن عدنان ، برادر معدبن عدنان . و نیز منسوب به عکا و یا عکة که شهری است در شام . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
کلمات دیگر: