کنایه زا آسمان پیروز گون
سواد سپهر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سواد سپهر. [ س َ دِ س ِ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان پیروزه گون :
چارشنبه که از شکوفه مهر
گشت پیروزه گون سواد سپهر.
چارشنبه که از شکوفه مهر
گشت پیروزه گون سواد سپهر.
نظامی ( هفت پیکر ص 235 ).
کلمات دیگر: