آنکه کسی را از قوم ببرد و جدا کند
مختزع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مختزع. [ م ُ ت َزِ ] ( ع ص ) آنکه کسی را از قومی ببرد و جداکند. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که از قوم خود می برد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به اختزاع شود.
کلمات دیگر: