ژرژ ساند

آمانتین اُرُر لوسیل دوپَن (به فرانسوی: Amantine Aurore Lucile Dupin) و بعدتر بارونس دودوان (به فرانسوی: Baroness Dudevant) (پاریس، ۱ ژوئیه ۱۸۰۴–۸ ژوئن ۱۸۷۶)، که بیشتر با نام مستعار ژرژ ساند (به فرانسوی: George Sand) شناخته می شود، رمان نویس رمانتیک، نمایشنامه نویس، روزنامه نگار، اصلاح طلب اجتماعی و خاطره نگار فرانسوی بود.
سفر به اُوِرن (۱۸۲۷، طرحی به شکل خودزندگی نامه)
همسفر فرانسه (۱۸۴۰)
فادت کوچولو (۱۸۴۸)
قلعه ای در بیابان (۱۸۵۰)
داستان زندگی من (۱۸۵۵، خودزندگی نامه تا انقلاب ۱۸۴۸)
امروز کتاب های پرشمار ساند کمتر خوانده می شود و او را بیشتر به دلیل سبک زندگی نامتعارف و روابط عاشقانهٔ متعددش می شناسند اما در سدهٔ نوزدهم او یکی از تأثیرگذارترین زنان زمانهٔ خود و مهم ترین نویسندهٔ زن فرانسه بود. در دههٔ سوم قرن نوزده او که از آثارش برای ترویج و آموزش اصلاحات سوسیالیستی استفاده می کرد، تصویر کلیشه ای از زنان، کارگران، دهقانان و طبقات فرودست را تغییر داد. او نخستین نویسنده ای بود که زندگی کارگران و کشاورزان و کودکان را در رمان های خود به تصویر کشید و گونه ای از رمان به نام رمان روستایی را ابداع کرد که فرم داستان های شفاهی پای بخاری را داشت و آداب و رسوم و سنت های اجتماعی منطقهٔ سکونتش در کودکی را که با وقوع انقلاب صنعتی به سرعت در حال ناپدید شدن بود روایت می کرد ساند از پیشگامان ادبیات فمینیستی بود و در آثارش قواعد ازدواج و نگاه کلیشه ای مردانه به نقش زن را به چالش می کشید.
شخصیت قدرتمند، زندگی نامتعارف، دیدگاه های رادیکال سیاسی و استعداد ادبی ساند او را به شخصیت افسانه ای در ادبیات فرانسه در زمان خود و پس از آن بدل کرده است. او در زمان خود از پرفروش ترین نویسندگان فرانسه بود و در محبوبیت و تعدد و تنوع آثار با ویکتور هوگو رقابت می کرد.
ساند لباس های مردانه می پوشید، در مجامع عمومی سیگار می کشید و در مکان هایی رفت وآمد می کرد که در آن زمان برای زنان پسندیده نبود. رفتارهای خلاف عرف ساند و زندگی نامتعارفش در زمان خود منتقدان بسیاری داشت. با این حال این زن شورشی در قلب زندگی روشنفکرانه و هنری فرانسه قرار داشت و دایرهٔ دوستانش فرانتس لیست، اوژن دولاکروا، گوستاو فلوبر و انوره دو بالزاک را دربرمی گرفت. نویسندگان غیر فرانسوی بسیاری نیز از جمله هنری جیمز، جورج الیوت، داستایوفسکی، تورگنیف و میخائیل باکونین شیفتهٔ او بودند. تأثیر ساند بر نویسندگان انگلیسی زبانی چون خواهران برونته، الیزابت برت براونینگ و جورج الیوت انکار نشدنی ست.ساند با فردریک شوپن رابطه ای عاشقانه داشت که این رابطه دو سال پیش از مرگ شوپن پایان یافت.

رجوع شود به:ساند، ژرژ (۱۸۰۴ـ۱۸۷۶)

آمانتین اُرُر لوسیل دوپَن و بعدتر بارونس دودِوان (پاریس، ۱ ژوئیه ۱۸۰۴–۸ ژوئن ۱۸۷۶)، که بیشتر با نام مستعار ژرژ ساند شناخته می شود، رمان نویس رمانتیک، نمایشنامه نویس، روزنامه نگار، اصلاح طلب اجتماعی و خاطره نگار فرانسوی بود.
• «هنر مطالعه واقعیت مثبت نیست. جستجوی حقیقت ایده آل است.• «زندگی اغلب بیشتر شبیه رمان است، تا رمانها شبیه زندگی.»• «فقط یک شادی در زندگی هست، عشق ورزیدن و عشق پذیرفتن.»• «انسان عاقل همیشه از بدگویی هایی که از او می شود. استفاده می کند.»• «ما نسل بدبختی هستیم. به همین جهت از بیچارگی ناچاریم به کمک دروغهایی هنر خود را از واقعیت های زندگی دور نگه داریم.»• «همه از زندگی می نالند ولی دو دستی به آن چسبیده اند.»