ساعت گرگ و میش

ساعت گرگ و میش (سوئدی: Vargtimmen) فیلم سوئدی ترسناک روان شناختی به کارگردانی اینگمار برگمان و بازی ماکس فون سیدو و لیو اولمان محصول سال ۱۹۶۸ است.
Max von Sydow در نقش یوهان بورگ
Liv Ullmann در نقش آلما بورگ
Gertrud Fridh در نقش کورنی وون مرکنز
Georg Rydeberg در نقش لیندهورست
Erland Josephson در نقش بارون وون مرکنز
Naima Wifstrand در نقش پیرزن با کلاه
Ulf Johansson در نقش هیربند
Gudrun Brost در نقش گاملا فرو وون مرکنز
Ingrid Thulin در نقش ورونیا ولگر
داستان درباره گم شدن نقاشی خیالی به نام یوهان بورگ (وون سیدو) است که اسیر بی خوابی و افکار ترسناک است و به همراه همسرش در جزیره ای زندگی می کند.
برگمان در اصل بیشتر داستان را براساس فیلمنامه ای ساخته نشده به نام آدم خواران نوشته بود که خودش در سال ۱۹۶۶ برای ساخت فیلم پرسونا آن را کنار گذاشته بود. او از اپرای فلوت سحرآمیز موتزارت و رمان کوتاه گلدان طلایی هافمن و همچنین کابوس های شبانه ی خودش، در ساخت فیلم الهام گرفته بود. فیلمبرداری فیلم در هاوس هالار استکهلم و فارو انجام شد.
مضامینی همچون دیوانگی، به خصوص از جنسی که هنرمندان تجربه می کنند، جنسیت و روابط در قالبی سوررئال و با المان های محلی در فیلم به نمایش گذاشته می شوند. اشاره هایی به اساطیر خون آشام و گریگینه نیز در فیلم موجود است. برخی مولفان به وجود رابطه ی میان فیلم و زندگی برگمان و رابطه ی او با اولمان نیز اشاره کرده اند؛ برگمان گفته بود که پیشتر از اینکه داستان فیلم را بداند، ساعت گرگ و میش خودش را تجربه کرده بود.

نوشتۀ محمدرضا پورجعفری، رمانی به فارسی، به شیوۀ جریان سیّال ذهن (← راوی)، در ۱۳۷۸ش. نویسنده در این داستان بلند، گذشتۀ نسل خود را مرور می کند تا به کشف معنایی تازه از زندگی برسد. داستان که فضایی بومی و مه آلود دارد، با تک گوییِ درونی یک زندانی سیاسی روایت می شود و نثری تازه و شاعرانه دارد. این اثر برندۀ جایزۀ ادبی منتقدان مطبوعات (۱۳۷۹) و یلدا (۱۳۸۱) شده است.