شهرستان قُروِه یکی از شهرستان های استان کردستان در غرب ایران است مرکز این شهرستان شهر قروه است و از شهرهای تاریخی فرهنگی ایران به شمار می آید. شهرستان قروه در شرق استان کردستان قرار گرفته که از شمال به بیجار و از شمال غرب با استانهای آذربایجان غربی و از شرق با استان همدان و از جنوب با استان کرمانشاه همسایه است.جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ برابر با ۱۳۶٬۹۶۱ نفر بوده است که از این تعداد۱۰۸٬۴۰۰ نفر در شهر و ۲۸٬۵۶۱ نفر در روستا زندگی می کنند. مردم شهرستان قروه به زبان های ترکی آذربایجانی و کردی صحبت می کنند.میدان قدیمی قروه سراب قروه دریاچه سراب کوثر چشمه آب معدنی باباگرگر شهر قروه
این شهرستان دارای دشت های هموار و مسطحی است و در مسیر راه ارتباطی زمینی بین کشور عراق و ترکیه قرار گرفته است. این شهرستان علاوه بر جاذبه های گردشگری و بکر دارای مراکز خرید و پاساژهای متعددی است و انواع و اقسام کالاهای خارجی نیز در این شهر داد و ستد می شود به طوری که هر ساله پذیرای مسافرانی است که از سایر نقاط ایران به این شهر مسافرت می کنند.
محدودهٔ کنونی شهرستان قروه از قرن نهم به بعد به قلمرو علی شکر معروف بوده است. علی شکر از امرای جهانشاه میرزا قراقوینلو بوده است بلوک اسفند آباد شهرستان قروه کنونی در دورهٔ حکومت قراقویونلوها به همدان تعلق داشته است. این شهرستان از خاستگاه های بزرگترین و نامدارترین امیر ایل بهارلو امیر علی شکر است که نام وی و فرزندانش همیشه در صدر افراد ایل بهارلو آمده است. توجه به موقعیت ویژه و اهمیت خاصّ ایل بهارلو در نزد قراقویونلوها و ریاست این فرد بر آن ایل به خوبی می تواند مبین اهمیت و اعتبار او باشد. از مراحل نخستین زندگی او اطلاعی در دست نیست؛ ولی در منابع وی را فرزند الف قرابیگ بن بیرم قرابیگ نوشته اند.
مستندات تاریخی نشانگر آن است که قروه نه تنها به عنوان یک شهر در دوره قاجاریه مطرح نبوده بلکه مراکز جمعیتی روستایی دیگری که در اطراف آن وجود داشته مانند روستای قصلان بدون تردید یک مرکز جمعیتی قدیمی در منطقه محسوب می شده و از اهمیت و مرکزیت بیشتری برخوردار بوده است رشد و توسعهٔ قروه در مسیر راه ارتباطی همدان به سنندج صورت گرفته است. قرائن تاریخی موید آن است که این روند از اواخر دورهٔ قاجاریه شروع می شود هستهٔ اولیهٔ روستای قروه در کنار چشمهٔ سراب و در ارتفاعات جنوب غربی شکل گرفته است این ارتفاعات بر دشت وسیع حاصلخیز شمال و شمال شرقی خود مسلط بوده است.
این شهرستان دارای دشت های هموار و مسطحی است و در مسیر راه ارتباطی زمینی بین کشور عراق و ترکیه قرار گرفته است. این شهرستان علاوه بر جاذبه های گردشگری و بکر دارای مراکز خرید و پاساژهای متعددی است و انواع و اقسام کالاهای خارجی نیز در این شهر داد و ستد می شود به طوری که هر ساله پذیرای مسافرانی است که از سایر نقاط ایران به این شهر مسافرت می کنند.
محدودهٔ کنونی شهرستان قروه از قرن نهم به بعد به قلمرو علی شکر معروف بوده است. علی شکر از امرای جهانشاه میرزا قراقوینلو بوده است بلوک اسفند آباد شهرستان قروه کنونی در دورهٔ حکومت قراقویونلوها به همدان تعلق داشته است. این شهرستان از خاستگاه های بزرگترین و نامدارترین امیر ایل بهارلو امیر علی شکر است که نام وی و فرزندانش همیشه در صدر افراد ایل بهارلو آمده است. توجه به موقعیت ویژه و اهمیت خاصّ ایل بهارلو در نزد قراقویونلوها و ریاست این فرد بر آن ایل به خوبی می تواند مبین اهمیت و اعتبار او باشد. از مراحل نخستین زندگی او اطلاعی در دست نیست؛ ولی در منابع وی را فرزند الف قرابیگ بن بیرم قرابیگ نوشته اند.
مستندات تاریخی نشانگر آن است که قروه نه تنها به عنوان یک شهر در دوره قاجاریه مطرح نبوده بلکه مراکز جمعیتی روستایی دیگری که در اطراف آن وجود داشته مانند روستای قصلان بدون تردید یک مرکز جمعیتی قدیمی در منطقه محسوب می شده و از اهمیت و مرکزیت بیشتری برخوردار بوده است رشد و توسعهٔ قروه در مسیر راه ارتباطی همدان به سنندج صورت گرفته است. قرائن تاریخی موید آن است که این روند از اواخر دورهٔ قاجاریه شروع می شود هستهٔ اولیهٔ روستای قروه در کنار چشمهٔ سراب و در ارتفاعات جنوب غربی شکل گرفته است این ارتفاعات بر دشت وسیع حاصلخیز شمال و شمال شرقی خود مسلط بوده است.
wiki: شهرستان قروه