دلو بزرگ
جفه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جفة. [ ج ُف ْ ف َ ] (ع اِ) دلو بزرگ . (منتهی الارب ).
جفة. [ ج َ / ج ُف ْ ف َ ] (ع اِ) جماعتی از مردم . || عدد بسیار. (منتهی الارب ). || همه . گروه . کل هر چیز. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). آنندراج این لغت را به صورت جَفت نقل کرده و ظاهراً تصحیف است . رجوع به جفت شود. || آواز رفتن موکب . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
دانشنامه عمومی
جفه نام گونه ای از دهل است که در موسیقی بومی ناحیه جنوب ایران و بویژه در گونهٔ از موسیقی به نام لیوا استفاده می شود. این نوع موسیقی بیشتر در مراسم شادی و سرور اجرا شده و با آن رقص فردی و جمعی با ضرباهنگ های خاص اجرا می گردد.
wiki: جفه
کلمات دیگر: