دانشگاه جانز هاپکینز

دانشگاه جانز هاپکینز (به انگلیسی: Johns Hopkins University) قدیمی ترین دانشگاه تحقیقاتی ایالات متحده آمریکا است که در شهر بالتیمور در ایالت مریلند واقع است. این دانشگاه در ۲۲ ژانویه ۱۸۷۶ شروع به فعالیت کرد و به اسم تأمین کننده مالی آن جانز هاپکینز نامیده شد. کمک هفت میلیون دلاری جانز هاپکینز به این دانشگاه، که بیش از نیمی از آن خرج ساخت بیمارستان دانشگاه جانز هاپکینز شد، بزرگترین کمک نوع دوستانه تاریخ آمریکا تا آن زمان بود.
بالتیمور (اصلی)
لرل، مریلند
کلمبیا، مریلند
شهرستان مونتگومری، مریلند
مریلند:
این دانشگاه الگوی مدیریتی خود را از دانشگاه های برجسته آلمانی آن زمان که پژوهش- بنیاد (و نه آموزش- بنیاد) بودند برگرفت و از این رو نخستین دانشگاه پژوهشی آمریکا لقب گرفت. هم اینک نیز پس از گذشت سال ها همچنان با جذب بودجه پژوهشی سالانه بیش از دو میلیارد دلار از نهادهای دولتی همچنان صدرنشین پژوهش در میان دانشگاه های آمریکا می باشد. جانز هاپکینز همواره از زمان تأسیس خود یکی از معتبرترین دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی جهان محسوب شده و از گزینشی ترین دانشگاه های آمریکا به شمار می آید.برای بیش از سی و پنج سال متوالی بنیاد ملی علوم آمریکا این دانشگاه را در رتبه نخست سرمایه گذاری و هزینه مالی در رشته های علمی، پزشکی، و مهندسی در میان تمامی دانشگاه های آمریکا به شمار آورده است.از زمان تأسیس این دانشگاه در سال ۱۸۷۶، سی و شش برنده جایزه نوبل به این دانشگاه وابسته بودند که نخستین آن ها وودرو ویلسون، رئیس جمهور آمریکا، است که مدرک دکترای خود را در تاریخ و علوم سیاسی از این دانشگاه گرفت.
در سال ۱۸۷۳ و در زمان مرگ، جانز هاپکینز، یک نیکوکار ثروتمند که ازدواج نکرده بود و فرزندی نداشت، هفت میلیون دلار از ثروت خود را برای ساخت بیمارستان و دانشگاهی در ایالت مریلند اختصاص داد. در آن زمان این رقم بزرگترین کمک نیکوکارانه تاریخ آمریکا محسوب می شد. دانشگاه جانز هاپکینز سه سال بعد رسماً تأسیس شد و به افتخار اعانه دهنده خود جانز هاپکینز نام گرفت.