( مصدر ) گواهی نوشتن : گوایی نبشتند یکسر مهان که بهرام شد شهریار جهان .
گوایی نبشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گوایی نبشتن. [ گ ُ ن ِ ب ِ ت َ ] ( مص مرکب ) گواهی نبشتن. گواهی نوشتن. کتباً شهادت دادن و اقرار کردن :
گوایی نبشتند یکسر مِهان
که بهرام بُد شهریار جهان.
گوایی نبشتند یکسر مِهان
که بهرام بُد شهریار جهان.
فردوسی.
و رجوع به گواهی نبشتن شود.کلمات دیگر: