الفت گرفتن

خو گر شدن . انس گرفتن . مونس و همدم شدن .

الفت گرفتن. [ اُ ف َ گ ِ رِ ت َ] ( مص مرکب ) خوگر شدن. انس گرفتن. مونس و همدم شدن.دوستی و موافقت. الفت داشتن. سازواری. با هم آمیختن : او را پیوسته بخواندندی تا حدیث کردی و اخبار خواندی و بدان الفت گرفتندی. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 106 ). هرآینه مقابح آنرا ( جهان را ) بنظر بصیرت بیند... و با یاد آخرت الفت گیرد. ( کلیله و دمنه ).
چنان بدام تو الفت گرفت مرغ دلم
که یاد می نکند عهد آشیان ای دوست.یاری که باقرینی الفت گرفته باشد
هر وقت یادش آید تو دمبدم بیادی.بسکه دل الفت بمشک از شوق آن کاکل گرفت.

استیناس