سمیت

سَمیَت یا سمی بودن (به انگلیسی: Toxicity)، خاصیتی است که یک ماده شیمیایی یا ترکیبی از مواد دارای آن خاصیت، با آن بتواند به یک ارگانیسم آسیب برساند. سمی بودن می تواند بر روی همهٔ یک ارگانیزم، مثلاً یک جانور، باکتری یا گیاه، و نیز بر زیرساختار ارگانیسم، مانند یاخته (سمیت سلولی) یا یک ارگان مانند کبد (سمیت کبد)، اثر کند. به طور گسترده، این کلمه ممکن است به صورت استعاری برای توصیف اثرهای سمی بر روی گروه های بزرگتر و پیچیده تر مانند گروه، خانواده، یا جامعه در کل استفاده شود. گاهی اوقات این کلمه بیشتر یا کمتر مترادف با مسمومیت در استفادهٔ روزمره است.
جنگ افزار بیولوژیکی
پاراسلسوس
برداشت کلی از مفهوم سم شناسی این است که اثرهای سم به دوز وابسته است؛ مصرف بیش از حد آب می تواند منجر به مسمومیت آب شود، در حالی که حتی برای یک ماده بسیار سمی مانند زهر مار، دوز پایینی وجود دارد که هیچ اثر سمی قابل تشخیصی به وجود نمی آورد. سمی بودن خاصیتی «گونه-خاص» (species-specific)است و تجزیه و تحلیل گونه های متقاطع آن مشکل است. پارادایم ها و معیارهای نوی در حال تکامل هستند تا بتوان هم گام با حفظ و ادامهٔ مفهوم هدف های بررسی های سمیت آزمایش های جانوری را دور زد.