کرانه های کوه
حتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حتن . [ ح َ ] (ع مص ) حتن حرّ؛ سخت شدن گرما. (منتهی الارب ).
حتن . [ ح َ / ح ِ ] (ع اِ) مانند.قرین . همتا. همسر. حریف . ج ، احتان . (منتهی الارب ).
حتن . [ ح َ ت َ ] (ع اِ) کرانه های کوه . (منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ / ح ِ ] ( ع اِ ) مانند.قرین. همتا. همسر. حریف. ج ، احتان. ( منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ ] ( ع مص ) حتن حرّ؛ سخت شدن گرما. ( منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ ت َ ] ( ع اِ ) کرانه های کوه. ( منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ ] ( ع مص ) حتن حرّ؛ سخت شدن گرما. ( منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ ت َ ] ( ع اِ ) کرانه های کوه. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: