ماریون میچل موریسون (به انگلیسی: Marion Mitchell Morrison) (۲۶ مهٔ ۱۹۰۷ – ۱۱ ژوئن ۱۹۷۹) که بیشتر با نام هُنَریِ جان وِین (به انگلیسی: John Wayne) شناخته می شود، بازیگر سرشناس، کارگردان و تهیه کنندهٔ آمریکایی بود. او در سال ۱۹۶۹ به خاطر بازی در فیلم شجاعت واقعی برندهٔ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.
Pilar Pallete(1954-1979)
جان وین در کالیفرنیا بزرگ شد و با کسب بورس ورزشی به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی رفت. در تعطیلات تابستان کارگر استودیوی فوکس شد و خیلی زود توانست رابطه ای صمیمی با جان فورد که نقشی تعیین کننده در آینده جان وین به عنوان ستاره داشت، برقرار کند.جان وین که در ابتدای فعالیت بازیگری از نام دوک موریسن استفاده می کرد، از جمله هنرپیشه های مشهور سینمای وسترن آمریکا به شمار می آید.جان وین با بازی در فیلم های حماسی جان فورد مانند قلعه آپاچی، ریو گرانده، در جستجوی خواهر، دختری با روبان زرد، آخرین فرمان، مردی که لیبرتی والانس را کشت و سواره نظام شهرت زیادی کسب کرد و در آمریکا به یک ستاره تبدیل شد.وی در سال ۱۹۲۶ یعنی در زمان سینمای صامت وارد عرصه بازیگری شد و در ۱۹۲۸ نقش های کوتاهی در فیلم های فورد و دیگر کارگردان ها ایفا کرد.در ۱۹۳۰ فورد او را به رائول والش برای مسیر بزرگ سفارش کرد. این بازیگر بلند قد، قوی هیکل و آرام پس از مسیر بزرگ در وسترن های کم هزینه، سریال ها و فیلم های فراموش شده ظاهر شد و نتوانست تماشاگران را مجذوب کند.جان وین در طول ۸ سال در ۸۰ فیلم نقش قهرمان را بازی کرد اما در سال ۱۹۳۹ جان فورد با انتخاب او برای نقش رینگوکید در وسترن کلاسیک دلیجان افق دیگر را پیش روی وی گشود. بازی در این فیلم نقطه عطف دوران کاری وین بود به طوری که او را به یک نماد تبدیل کرد.جان وین در ادامه فعالیت های سینمایی اش، دو فیلم نیز کارگردانی کرد؛ وسترنی به نام آلامو (۱۹۵۹) و فیلم جنگی کلاه سبزها (۱۹۶۸) که برخلاف جو ضدآمریکایی جهان در آن سال ها، از حمله آمریکا به ویتنام حمایت می کرد.
انجمن فیلم انگلیس (BFI) در نظرسنجی از اهالی سینما و منتقدین فیلم، فهرست ۱۰ هنرپیشه بزرگ فیلم های وسترن قدیمی را منتشر کرد که جان وین بازیگر نامدار هالیوود در رتبه اول دیده می شود.رتبه دوم متعلق به کلینت ایستوود، بازیگر فیلم های معروفی چون «یک مشت دلار»، «نابخشوده» و «خوب، بد، زشت» است.وی در دوران بازیگری خود در ۱۷۰ فیلم نقش آفرینی کرد و در سال ۱۹۶۹ با فیلم «شجاعت واقعی» موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد.
Pilar Pallete(1954-1979)
جان وین در کالیفرنیا بزرگ شد و با کسب بورس ورزشی به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی رفت. در تعطیلات تابستان کارگر استودیوی فوکس شد و خیلی زود توانست رابطه ای صمیمی با جان فورد که نقشی تعیین کننده در آینده جان وین به عنوان ستاره داشت، برقرار کند.جان وین که در ابتدای فعالیت بازیگری از نام دوک موریسن استفاده می کرد، از جمله هنرپیشه های مشهور سینمای وسترن آمریکا به شمار می آید.جان وین با بازی در فیلم های حماسی جان فورد مانند قلعه آپاچی، ریو گرانده، در جستجوی خواهر، دختری با روبان زرد، آخرین فرمان، مردی که لیبرتی والانس را کشت و سواره نظام شهرت زیادی کسب کرد و در آمریکا به یک ستاره تبدیل شد.وی در سال ۱۹۲۶ یعنی در زمان سینمای صامت وارد عرصه بازیگری شد و در ۱۹۲۸ نقش های کوتاهی در فیلم های فورد و دیگر کارگردان ها ایفا کرد.در ۱۹۳۰ فورد او را به رائول والش برای مسیر بزرگ سفارش کرد. این بازیگر بلند قد، قوی هیکل و آرام پس از مسیر بزرگ در وسترن های کم هزینه، سریال ها و فیلم های فراموش شده ظاهر شد و نتوانست تماشاگران را مجذوب کند.جان وین در طول ۸ سال در ۸۰ فیلم نقش قهرمان را بازی کرد اما در سال ۱۹۳۹ جان فورد با انتخاب او برای نقش رینگوکید در وسترن کلاسیک دلیجان افق دیگر را پیش روی وی گشود. بازی در این فیلم نقطه عطف دوران کاری وین بود به طوری که او را به یک نماد تبدیل کرد.جان وین در ادامه فعالیت های سینمایی اش، دو فیلم نیز کارگردانی کرد؛ وسترنی به نام آلامو (۱۹۵۹) و فیلم جنگی کلاه سبزها (۱۹۶۸) که برخلاف جو ضدآمریکایی جهان در آن سال ها، از حمله آمریکا به ویتنام حمایت می کرد.
انجمن فیلم انگلیس (BFI) در نظرسنجی از اهالی سینما و منتقدین فیلم، فهرست ۱۰ هنرپیشه بزرگ فیلم های وسترن قدیمی را منتشر کرد که جان وین بازیگر نامدار هالیوود در رتبه اول دیده می شود.رتبه دوم متعلق به کلینت ایستوود، بازیگر فیلم های معروفی چون «یک مشت دلار»، «نابخشوده» و «خوب، بد، زشت» است.وی در دوران بازیگری خود در ۱۷۰ فیلم نقش آفرینی کرد و در سال ۱۹۶۹ با فیلم «شجاعت واقعی» موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد.
wiki: انگلیسی بود که در درک اینکه آسپرین چگونه اثرات مسکنی و ضدالتهابی را تولید می کند، نقش داشت. اقدامات وی به ابداع نوع جدیدی از روش درمان برای بیماری های قلبی و عروقی و معرفی بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین منجر شد. او در سال ۱۹۸۲ به همراه سونه بریسترم و بنگت ساموئلسون به خاطر کشفیاتشان درباره پروستاگلاندین و مواد فعال زیستیِ مرتبط با آن، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.
wiki: جان وین (داروشناس)