شادی مرگ

موتی که بسبب شادی بسیار که یکبارگی در طبیعت در آید پیدا می گردد .

شادی مرگ. [ م َ ] ( اِ مرکب ) موتی که بسبب شادی بسیار که یکبارگی در طبیعت درآید پیدا میگردد. ( غیاث ). || ( ص مرکب ) آنکه از غایت شادی بمیرد. ( آنندراج ) :
مگو از زخم شمشیرت ز جان بی برگ گردیدم
مرا تیغت نکشت ، از شوق شادی مرگ گردیدم.من که از تلخی دشنام شدم شادی مرگ
چه توقع کنم از لعل شکرخای کسی.|| ( اِخ ) نام جایی نیز هست. ( غیاث ).

۱. مرگ از غایت شادی، مرگی که به سبب شادی مفرط ناگهان عارض شود.
۲. (صفت ) ویژگی کسی که ناگهان از شادی بسیار بمیرد: من که از تلخی دشنام شدم شادی مرگ / چه توقع کنم از لعل شکر خای کسی (صائب: لغت نامه: شادی مرگ ).