( صفت ) ۱ - آنکه تن ساده و صاف دارد پاکیزه تن . ۲ - امرد بیریش .
ساده تن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~ . تَ ) (ص مر. ) ۱ - پاکیزه تن . ۲ - امرد.
لغت نامه دهخدا
ساده تن. [ دَ / دِ ت َ ] ( ص مرکب ) آنکه تن صاف و پاکیزه دارد. پاکیزه تن. پاکیزه پیکر. امرد :
خادم ساده دل منم که مرا
خادم ساده تن فرستادی.
خادم ساده دل منم که مرا
خادم ساده تن فرستادی.
خاقانی ( دیوان عبدالرسولی ص 679 ).
کلمات دیگر: