( شادی آور ) ( صفت ) آن که تولید شادی کند کسی که موجب نشاط گردد .
شادی اور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شادی آور ) شادی آور. [ وَ ] ( نف مرکب ) نعت از شادی آوردن :
می شادی آور بشادی دهیم
ز شادی نهاده به شادی دهیم.
می شادی آور بشادی دهیم
ز شادی نهاده به شادی دهیم.
نظامی.
فرهنگ عمید
( شادی آور ) ویژگی آنچه سبب شادی و نشاط می شود، شادی آورنده.
پیشنهاد کاربران
دلخوشکنک
آنچه که موقتا مایه دلخوشی باشد ولی پایه و اساسی نداشته باشد .
آنچه که موقتا مایه دلخوشی باشد ولی پایه و اساسی نداشته باشد .
کلمات دیگر: