( صفت ) صاف بیرنگ پاکیزه .
ساده رنگ
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~ . رَ ) (ص مر. ) بی رنگ ، پاکیزه .
لغت نامه دهخدا
ساده رنگ. [ دَ / دِ رَ ] ( ص مرکب ) صاف. بیرنگ. پاکیزه. بی آلایش :
آب ، نرم است ولی خائن طبع
ساده رنگ است ولی پیچ و خم است.
آب ، نرم است ولی خائن طبع
ساده رنگ است ولی پیچ و خم است.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 572 ).
کلمات دیگر: