( صفت ) شخص بی تکلف صاف و صادق بی ریا ساده وضع .
ساده طور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ساده طور. [ دَ / دِ طَ / طُو ] ( ص مرکب ) کنایه از آدمی بی تکلف. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). صاف و صادق و بی ریا و راست و درست در هر کاری. ( ناظم الاطباء ).. ساده وضع :
مروت ساده طورت کرد اما
چه خود را خوب در کار تو کردم.
مروت ساده طورت کرد اما
چه خود را خوب در کار تو کردم.
ظهوری ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: